Categories: Kavi, සිංහල බ්ලොග් කවි මුතු
සිංහල බ්ලොග් කවි මුතු
නැගුන සෙනෙහේ කියනු බැරි වී මගේ සිත….. හද කලම්ඹන නෙතු විකල්වන නුඹේ රුව මත පතිත සඳ සේ…
නැගුන සෙනෙහේ කියනු බැරි වී මගේ සිත….. හද කලම්ඹන නෙතු විකල්වන නුඹේ රුව මත පතිත සඳ සේ…
දරා ගන්න බැරි පිලිවෙළ! ගල් ලෙන බිඳ නැත ලෙන් දොර ඇර ඇත මා ප්රිය දියණිය අද ඔබ එහි නැත ලෙන…
ඔව්!!! ඒ සමනල්ලු සිරිපාදේ නොයති. ලේ ඉහුණු බිම්කඩක මල් රොන් සුණු සුවඳ ඉව කරනු කෙලෙසක… දූවිලි ෂෙල් වැකුණු අතු ඉති…
තොටියෙකුට බිරිඳව කෑල තුරු අග මුමුණ මුමුණා – රහස් කියනා බඹරුනේ දෑල ගඟ ; ගං දෙපස රඳනා – පහස් සොයනා …